Ya aldıkları formaları geri getirmeselerdi?
2010 Dünya Basketbol Şampiyonası’nda bazı takımların tek stres kaynağı galibiyet değildi. Her gün yıkanması gereken formalar komik öyküleri beraberinde getirdi.
20.09.2010
Dünya basketbolunun dört yılda bir yapılan en önemli organizasyonu Dünya Basketbol Şampiyonası’na bu yıl ülkemiz ev sahipliği yaptı. Şampiyona büyük bir başarı ve ilginç, heyecanlı, bir o kadar da komik anılarla geride kaldı. Yaşanan aksaklıklarla ilgilenme görevi de misafir takımlar için mihmandarlık yapan gönüllülere düştü.
Formalara reklam diken federasyon başkanı
Şampiyonanın ilk günüydü. C Grubu’nda Rusya ile Porto Riko oynayacaktı. Turnuvanın kurallarına göre, evsahibi sayılan takımlar beyaz, misafir takımlar ise kırmızı forma ile mücadele ediyordu. Maç günü Porto Riko takımında büyük bir panik başladı. Çünkü kırmızı formalarını getirmeyi unutmuşlardı. Tek aksilik bu da değildi. Yanlarındaki tek forma olan beyaz formalarında da formalarında FIBA arması yoktu ve forma üzerindeki reklam FIBA’ya bildirdikleri reklam değildi. Önce Rus takımından onların kırmızı formalarını giymelerini rica ettiler. Ruslar da FIBA da bu ricayı kabul etti ama henüz arma ve reklam sorununa çözüm bulunamamıştı. Porto Riko Basketbol Federasyonu Başkanı, eşi, kızı ve kafile yöneticileri formalara arma yapıştırmaya ve reklam dikmeye başladılar. Maç saatine kadar süren uğraşlar sonucu Porto Rikolu basketbolcuların formaları maça yetişti.
Çamaşır faturası: 10 bin TL
Formalar takımların başına bela oldu. Takımların en büyük sorunlarından biri antrenman ve maçlardan sonra yıkanması gereken formalardı. Kampların yapıldığı 5 yıldızlı otellerde çamaşır yıkamak oldukça maliyetli olduğundan özellikle bütçesi kısıtlı takımlar farklı çareler aramaya başladı. Örneğin Rus Milli Takımı, 10 bin TL’yi aşacak forma yıkama masrafını azaltmak için, müşteri bulmak üzere oteli dolaşan bir kuru temizlemeci ile anlaştı. Kuru temizlemecinin tüm takım çamaşırları için önerdiği 150 dolar, İspanya dahil birçok takımın, otel yerine kuru temizlemeciyi tercih etmesine sebep oldu.
5 Yıldızlı otel çamaşırhanesinin rakibi: Taksici ve eşi!
En ilginç anı ise Ankara’da yaşandı. Kısıtlı bütçeye sahip olan Porto Riko Milli Takımı’nın maç ve antrenman kıyafetlerini, kaldıkları otelin yanındaki taksi durağında çalışan Kemal Akgür’ün eşi Nur Akgür yıkadı! İlginç olayın kahramanı Kemal Akgür, yaşananları şöyle anlattı: ”12 forma, şort, çorap ve kullandıkları bantlar için günlük 70 dolara anlaştım. Her gece saat 3’e kadar eşimle birlikte çalıştık. 6 günün sonunda 420 dolar para aldım. Porto Riko Federasyonuna verilmek üzere benden yazılı bir kağıt istediler, imzalayıp verdim.”
Kemal Bey, her akşam aldığı kirli formaları, ertesi sabah yıkanmış olarak teslim etti. Herkes halinden memnundu ama şu soru mihmandarların aklından hiç çıkmadı:
- Ya aldıkları formaları geri getirmeselerdi?
Hurriyet.com.tr’den derlenmiştir.
Tüm Haber Arşivi
