|
Yazarlar Bora BükeBora BÜKE’nin kaleminden...Sosyal aktivite ve 4H faktörü…“Gürültü patırtının ortasında sükunetle dolaş, sessizliğin içinde huzur bulunduğunu unutma…” diye başlayıp devam ediyordu o kısa metin… Rahmetli babamın ölümünden sonra evraklarını karıştırırken rastlamıştım. O her zamanki düzgün el yazısıyla yazmıştı. Muhtemelen bir yerlerde okuduğu hayata dair bazı öğütleri temize çekmiş, diye düşünmüştüm. Rengi iyiden iyiye sararıp solmuş bir A4 kağıdından bana bakıyordu o satırlar. Bir solukta okuyup bitirmiştim. O metnin, eski bir tapınakta bulunmuş ve milattan önce 9. yüzyıla tarihlenen bir kitabeden alıntılandığını ancak yıllar sonra öğrenecektim… Geçtiğimiz Mayıs ayında, Yapı Kredi Tiyatro Kulübü’nün sergilediği “Sersem Kocanın Kurnaz Karısı” adlı oyununu, YKB Genel Müdürlüğü’nün D Blok’taki Konferans Salonu’nda keyifle seyrederken, nedense o metnin o başlangıç cümlesi geliverdi aklıma. O akşam orada seyrettiğim, bir oyun değil, “huzur”un sahnede oynayan oyuncuların yüzlerine olan yansımasının etrafa yaydığı bir ışık huzmesiydi sanki… Tolga Pulat yönetiminde sahnelenen ve hepsi çeşitli pozisyonlarda Koç Finansal Hizmetler Grubu çalışanlarından oluşan bir avuç gönüllünün, maddi hiçbir menfaat beklemeksizin, belki de aylarını vererek başarıyla kotardıkları, büyük tiyatro üstadı rahmetli Haldun Taner’e ait bu oyunda, Osmanlı İmparatorluğu döneminde ve 19. yüzyıl sonlarında bir tiyatro topluluğunun sanatını devam ettirme yolunda karşılaştığı güçlükler anlatılır. Oyunun ilerleyen bölümlerinde başkarakterlerden biri tiyatroyu şöyle tanımlıyordu: “Tiyatro dediğin nedir ki; iki kalas, bir heves…” Bu arkadaşlarımızın sahnede sükunetle dolaşıp huzur içinde oyunlarını oynarken, onlardan uzakta olmanıza rağmen fark edebildiğiniz gözlerindeki ışıltılardan, bu işe ne kadar hevesle başladıkları ve o masum hevesi hala içlerinde nasıl barındırdıkları kolaylıkla algılanabiliyordu. Her zaman yapılan iyi işlerin yanında olmayı bir felsefe olarak benimsemiş Yapı Kredi Spor Kulübü Derneği’nin de gerek maddi ve gerekse manevi olarak desteklediği oyunun sonunda salonda kopan ve dakikalarca süren o alkış tufanı, oyunda emeği geçen herkese, hevesle başlanılan bir sosyal aktivitenin huzurla taçlandırılmış bir hediyesiydi galiba… “Heves” ve onun size doğal getirisi olan “huzur”… İşte sosyal aktivitenin 2H’si… Peki kalan diğer 2H nerede diye soracak olursanız, Mazhar Osman’la ilgili oldukça meşhur bir anıyı nakletmek isterim. Bir zamanların ünlü ruh doktoru ve Bakırköy Akıl Hastanesi’nin eski başhekimi Mazhar Osman’a bir gün, çok ünlü olan bir öğrencisi hakkında ne düşündüğünü sormuşlar. Mazhar Osman da düşüncelerini açıklamış: “O, aklına koyduğu her şeyi yapar. Ancak yaptıkları ile yetinmez… Milletvekili olacağım, der. Gerçekten de olur. Sonra Bakan olacağım, der. Bakan da olur. Bu sefer Başbakan olacağım, diye tutturur. O isteğini de gerçekleştirir. Daha sonra Cumhurbaşkanı olmak ister… Bir bakarsınız olmuş. Bununla da yetinmez. Bu sefer peygamber olma hevesine kapılır… Kendisine göre, bunu da becerir… Fakat öylesine hırslıdır ki, yine tatmin olmaz. Bu sefer de Allah olmak ister… İşte o zaman, alıp bana getirirler…” Sanırım diğer 2H de bu anıdan sonra kendiliğinden açığa çıkmıştır. “Hırs” ve onun sizden doğal götürüsü olan “hüzün”… Sahip olduğumuz ya da olamadığımız her şeyin vaktiyle yaptığımız tercihlerden kaynaklandığı bilinen bir gerçektir. Siz siz olun, hayatınıza renk katmak amacıyla kapısını yavaşça aralayarak eşiğinden adım attığınız herhangi bir sosyal aktivitede, tercihinizi, “heves” ve “hırs” anlamında baştan doğru yapın… Yapın ki sonradan başınızı taşlara vurarak Mazhar Osman’lık olmayın… Pasın demiri kemirmesi gibi, hırsın da insanı kemirdiğini bilenlerden ve hayatı, hemen koşulup bitirilecek bir 100 metre koşusu değil de, sindire sindire koşulması lazım gelen uzun soluklu bir maraton olarak görenlerdenseniz eğer, unutmayın ki, konu “sosyal aktivite” olduğunda 4H faktörünün formülü son derece basittir: Heves eşittir huzur… Hırs eşittir hüzün… Tercih, her zaman olduğu gibi yine sizin... 
|